Er bestaan verschillende manieren om hypermobiliteit te testen. De bekendste is de Beighton score en deze kan je gerust eens bij jezelf afnemen. Als je daarop positief scoort, ben je zeker hypermobiel. Maar een lagere score sluit hypermobiliteit niet uit want de test bekijkt slechts een beperkt aantal gewrichten en het kan dat die bij jou net níét hypermobiel zijn.

Een andere manier is via een korte vragenlijst met vijf vragen. Als je op minstens twee vragen "ja" antwoordt, is er een grote kans dat je hypermobiel bent:

1. Kun je nu (of kon je vroeger) je handen plat op de grond leggen zonder je knieën te buigen?

2. Kun je nu (of kon je vroeger) je duim naar je onderarm buigen?

3. Verraste je als kind je omgeving met je lenigheid of kon je een spagaat doen?

4. Ben je ooit uit de kom gegaan met een gewricht, zoals je schouder of knieschijf?

5. Zie je jezelf als "dubbelgewricht"? (Een wat vreemde vraag misschien, maar veel mensen herkennen zich in die omschrijving.)

Bij Zebra in form doen we ook uitgebreidere testing, waarbij we álle gewrichten nagaan en niet enkel de gewrichten die in de Beighton score zitten. Op die manier krijgen we een volledig beeld van jouw hypermobiliteit, wat leidt tot een sterkere diagnostiek en direct een goeie start is om te weten welke hypermobiele gewrichten we als eerste moeten aanpakken.

Hypermobiliteit uit zich bij iedereen anders. Zo’n 10% van de mensen heeft er gelukkig geen klachten van. Maar vaak treden er dus wel problemen op:

• Pijn en instabiliteit in gewrichten doordat ze te ver bewegen en sneller overbelast raken.

• Spiervermoeidheid omdat spieren extra hard moeten werken om die instabiliteit op te vangen.

• Algemene vermoeidheid en verminderde fitheid door die combinatie.

• Andere klachten: bindweefsel komt in het hele lichaam voor, dus ook systemen zoals het spijsverteringsstelsel, het zenuwstelsel en het immuunsysteem kunnen mee betrokken zijn. Denk aan maag-darmproblemen, POTS, allergieën, ADHD, ASS,…

Het maakt het plaatje vaak complex en dus is een gepersonaliseerde aanpak nodig.

Ja, absoluut. Je bent heel welkom, ook zonder formele diagnose. Veel mensen die bij ons langskomen hebben zelf het vermoeden dat er “iets aan de hand is”, maar weten nog niet precies wat. Anderen kregen al signalen van een arts of therapeut, maar hebben nog geen duidelijk label.

Bij Zebra in form starten we steeds met een uitgebreid gesprek en lichamelijk onderzoek. Zo kunnen we nagaan of er sprake is van hypermobiliteit en hoe die zich bij jou uit. Vanuit daar bekijken we samen welke begeleiding of behandeling het meest helpend kan zijn.

Op dit moment stellen wij zelf geen medische diagnoses, zoals HSD (Hypermobility Spectrum Disorder) of hEDS (hypermobile Ehlers-Danlos syndroom), omdat we nog geen fysisch geneesheer in ons team hebben. Wat we wél doen, is een uitgebreid onderzoek naar je hypermobiliteit en andere relevante criteria die bij de diagnostiek horen. Zo kunnen we een goed gefundeerde inschatting maken en mee nadenken over de mogelijke richting van een diagnose. Als er op basis van ons onderzoek vermoedens zijn van een specifieke aandoening, verwijzen we je gericht door naar een arts die de diagnose kan stellen. We blijven ook graag betrokken in de verdere opvolging en behandeling.

hEDS (hypermobile Ehlers-Danlos syndroom) en HSD (Hypermobility Spectrum Disorder) hebben veel gelijkenissen, maar verschillen in de formele diagnostische criteria.

Voor hEDS bestaan er internationaal vastgelegde diagnostische criteria. Naast hypermobiliteit moet er ook sprake zijn van andere kenmerken, zoals specifieke lichamelijke eigenschappen, familiale voorgeschiedenis of bijkomende symptomen.

HSD wordt gediagnosticeerd wanneer iemand wel klachten heeft die verband houden met hypermobiliteit (positieve Beighton score of positieve ULHAT en LLAS), maar niet volledig voldoet aan de criteria voor hEDS. Het is dus geen “mildere” vorm, maar een andere manier waarop hypermobiliteit zich kan uiten.